Biblioteka inspiracji i inicjatyw społecznych - konferencja W gorzowskiej książnicy 28 listopada 2012 roku odbędzie się 3. Konferencja Regionalna Programu Rozwoju Bibliotek. Przyświecać jej będzie hasło: Biblioteka inspiracji i inicjatyw społecznych. Celem będzie spopularyzowanie działań bibliotekarek i bibliotekarzy jako przewodników dla zainteresowanych społecznym działaniem. Dowiedzą się oni jak założyć stowarzyszenie lub fundacje, gdzie szukać informacji na ten temat oraz co zyska na tych działaniach biblioteka i jej użytkownicy. Na konferencji przedstawiony zostanie raport pt. „Po co Polakom biblioteki?”, przygotowany po trzech latach działania Programu Rozwoju Bibliotek. Zaprezentowane zostaną również zwycięskie koalicje II Lubuskiego Konkursu Działań Bibliotek z partnerami lokalnymi.
Monika Simonjetz i Wiesław Żurawski - lubuscy koordynatorzy PRB
|
Adam Dekarczyk – pionier witnickiej kultury Witnicka biblioteka powstała w 1945 roku i należy do najstarszych polskich bibliotek na Ziemiach Zachodnich. Nie powołała jej do życia decyzja administracyjna, ale prywatna inicjatywa miłośnika książek, a utrzymywali ją czytelnicy płacący abonament.
Twórca biblioteki Adam Dekarczyk był nauczycielem, animatorem kultury i żołnierzem. Urodził się w 1905 roku we wsi Milew, w powiecie mińsko-mazowieckim. W życiorysie napisał: Rodzice mieli gospodarstwo rolne 8 hektarowe. Po dojściu do wieku szkolnego, ponieważ we wsi nie było szkoły, uczyła nas „babka wiejska” czytać, bo pisać sama nie umiała, metodą sylabizowania. Pisać nauczył nas także taki domorozły nauczyciel, który uczył chłopskie dzieci. Do prawdziwej szkoły poszedłem dopiero w roku szk. 1917/18 w Mroczkach, wsi oddalonej od Milewa o 1,5 km. Przyjęto mnie tam do klasy czwartej, którą skończyłem. Na następna dwa lata chodziłem do szkoły w Kałuszynie, miasta oddalonego o 4,5 km. Skończyłem tam klasę V i VI, a ponieważ w Hucie Mińskiej otwarto preparandę nauczycielską , ponieważ miałem chęć zostać nauczycielem, przyjęto mnie na II kurs tejże preparandy, którą ukończyłem w 1922 roku i następne 5 lat uczyłem się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim im Stanisława Konarskiego w Warszawie, które ukończyłem i dostałem dyplom nauczyciela w 1927 r.
|