- Strona główna
- Milion przygód z książką
- Scenariusz Brzydkie kaczątko
tekst pochodzi z serwisu: www.biblioteki.org
 |
| Bertall, "Brzydkie kaczątko" |
BRZYDKIE KACZĄTKO
Zajęcia w formie dramy na podstawie bajki "Brzydkie Kaczątko" Hansa Christiana Andersena.
Autorka scenariusza: Iwona Kusak
UCZESTNICY: kilkunastoosobowa grupa dzieci w wieku od siedmiu do dziesięciu lat
CZAS TRWANIA: ok. 120 minut.
MATERIAŁY:
- arkusze papieru pakowego,
- taśma klejąca,
- słownik języka polskiego,
- słownik wyrazów bliskoznacznych.
CELE:
- rozwijanie umiejętności przekazywania emocji za pomocą języka ciała,
- rozwijanie wyobraźni i pobudzanie twórczej aktywności dzieci,
- kształcenie umiejętności empatii,
- kształtowanie tolerancji i otwartości wobec innych ludzi,
- kształcenie umiejętności współpracy w grupie,
- rozwijanie kompetencji językowej (bogacenie słownictwa).
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Rozpoczęcie: odczytanie bajki H.Ch. Andersena "Brzydkie kaczątko".
Ćwiczenie 1 (30 minut)
Dzieci za pomocą papieru pakowego oraz taśmy klejącej przygotowują skorupki jaj, z których wyklują się jako kacze pisklęta. Dziecko, które chce wcielić się w rolę brzydkiego kaczątka, wykluje się ze swojej skorupki nieco później. Jeśli żadne dziecko nie zgłosi się do tej roli na ochotnika, powinna ją odegrać osoba prowadząca zajęcia.
Gdy "skorupki" są już gotowe, osoba prowadząca prosi dzieci, aby weszły w rolę małych kaczątek, które wykluwają się z jajek. Dzieci odgrywają małe etiudki, zgodnie ze wskazówkami zawartymi w opowiadanej historii:
Znajdujesz się wewnątrz swojej skorupki. Jest ci ciasno i nudno. Bardzo ciekawi cię to, co jest na zewnątrz, ale z drugiej strony lękasz się tego, co nieznane. Wykluwasz się powoli, w swoim tempie.
Wyglądasz na zewnątrz przez dziurkę w swojej skorupce, chowasz się do środka i znów wydobywasz główkę na zewnątrz.
Powoli zrzucasz swoją skorupkę. Oglądasz samo siebie, swoje skrzydełka i nóżki, następnie uczysz się chodzić. Próbujesz machać skrzydełkami. Teraz z kolei zaczynasz dostrzegać inne pisklątka. Porównujesz się do innych kaczątek, trącasz je dzióbkiem, sprawdzasz, czy jesteście do siebie podobne.
Ostatnie wykluwa się brzydkie kaczątko. Obserwujesz jego pierwsze kroki, porównujesz je do siebie, pokazujesz swoją reakcję na to inne, dziwne stworzenie.
Ćwiczenie 2 (10 minut)
"Tunel myśli"
Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach naprzeciwko siebie. Osoba prowadząca wchodzi w rolę brzydkiego kaczątka. Powoli przechodzi pomiędzy dwoma rzędami dzieci. Pozostałe dzieci, w roli kaczuszek, wypowiadają na głos swoje myśli na temat innego – brzydkiego kaczątka (np. To kaczątko jest dziwne. Dlaczego jest takie brzydkie? Nie będę się z nim bawił).
Ćwiczenie 3 (10 minut)
Co czuje kaczątko?
Osoba prowadząca prosi dzieci, aby zastanowiły się nad tym, co czuje kaczątko odrzucone przez inne kaczuszki, i aby spróbowały nazwać jego uczucia. Dzieci kolejno stają za osobą prowadzącą, dotykają jej ramienia i wypowiadają w pierwszej osobie myśli brzydkiego kaczątka, np. Nikt mnie nie kocha. Nikt mnie nie lubi. Jestem bardzo samotne. Dlaczego jestem inne? Jest mi smutno.
Ćwiczenie 4 (10 minut)
Pocieszamy brzydkie kaczątko.
Osoba prowadząca pyta dzieci, jak można pomóc brzydkiemu kaczątku. Prosi, aby zastanowiły się nad tym, co mogą powiedzieć kaczątku, aby je pocieszyć. Starsze dzieci mogą wcześniej napisać swoje wypowiedzi na kartkach. Następnie osoba prowadząca prosi dzieci, aby podeszły do brzydkiego kaczątka (w tej roli nadal osoba prowadząca lub chętne dziecko) i pocieszyły je. Dzieci podchodzą do brzydkiego kaczątka i wypowiadają przygotowane kwestie, np. Uroda nie jest ważna. Ja cię lubię. Chodź, popływamy razem. Będziesz kiedyś pięknym łabędziem i odnajdziesz swoją rodzinę.
Ćwiczenie 5 (20 minut)
Ćwiczenia językowe.
Osoba prowadząca pyta dzieci, jak nazywa się postawa pełna życzliwości i akceptacji dla innych.
Dzieci poznają znaczenie słowa "tolerancja" oraz słowa bliskoznaczne. Dzieci, które opanowały umiejętność czytania, szukają w słownikach, z pomocą osoby prowadzącej, znaczenia słowa „tolerancja” oraz pojęć bliskoznacznych, takich jak: akceptacja, poszanowanie innych, szacunek dla inności, wielkoduszność, wyrozumiałość, a następnie zapisują je na arkuszu papieru pakowego i zawieszają na ścianie.
Ćwiczenie 6 (25 minut)
Czy jesteśmy tolerancyjni?
Osoba prowadząca prosi dzieci, żeby zastanowiły się nad tym, czy były kiedyś świadkami braku tolerancji wśród swoich rówieśników. Pyta, wobec kogo zazwyczaj jesteśmy nietolerancyjni. Jeśli zajęcia są realizowane w grupie dzieci młodszych (7 lat), dzieci jedynie opowiadają o takich zdarzeniach. Dzieci starsze (8-9 lat) mogą przygotować scenki w grupach cztero- lub pięcioosobowych (np. pokazujące, jak inne dzieci nie chcą się bawić z koleżanką lub kolegą, jak wyśmiewają jego wygląd lub ubiór lub jak inni pokazują na ulicy palcami osobę o innym kolorze skóry). Osoba prowadząca rozmawia z dziećmi na temat tego, jak możemy przeciwdziałać sytuacjom nietolerancji przedstawionym w inscenizacjach.
Ćwiczenie 7 (10 minut)
Odegranie tych samych scenek raz jeszcze. Dzieci pokazują w nich, jak można przeciwstawić się nietolerancji, pomóc osobom nieakceptowanym przez innych.
Ćwiczenie 8 (5 minut)
Osoba prowadząca zaprasza dzieci do odegrania na zakończenie zajęć sceny pokazującej przemianę brzydkich kaczątek w piękne łabędzie i ich wspólne wzbicie się do lotu – scena pantomimiczna.
LICENCJA:
Scenariusz jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów oraz Stowarzyszenia Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL. Nie wolno używać tego utworu do celów komercyjnych. Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie, odtwarzanie i wykonywanie utworu oraz tworzenie utworów zależnych – pod warunkiem zachowania niniejszej licencji i wskazania autorów oraz Stowarzyszenia Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL jako właścicieli praw do tekstu. Treść licencji jest dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/pl/legalcode.
